Czym jest klejonka?
Drewno jest od wielu lat wykorzystywane do produkcji mebli. Rzadko jednak stosuje się je w formie litej. Dużo częściej zakłady meblarskie stosują ten materiał w wersji klejonej, zwanej klejonką. Jest to materiał powstający w wyniku połączenia kilku rodzajów drewna. Rozwiązanie to wyróżnia się ogromną wytrzymałością na uszkodzenia mechaniczne. Co jeszcze warto o nim wiedzieć? Jak powstaje omawiany wyrób i jakie ma zalety?
Czym jest klejonka?
Klejonka to nic innego jak płyty meblowe wytwarzane ze sklejonych ze sobą kawałków litego drewna. Proces ich łączenia może przebiegać w dwojaki sposób. Pierwsza metoda wykorzystuje surowiec w formie lameli tarcicy litej, które klei się na szerokości. Drugi obejmuje łączenie na szerokości i długości. Rozwiązanie to jest zwane łączeniem na mikrowczepy. Do produkcji klejonki można wykorzystać specjalistyczny sprzęt w postaci ścisków bądź pras. Te pierwsze stosuje się w zakładach rzemieślniczych, głównie podczas realizacji zleceń na zamówienie. Te drugie znajdują zastosowanie w przedsiębiorstwach działających na masową skalę.
Jest to materiał najczęściej stosowany przy produkcji stolarki okiennej i drzwiowej oraz w branży meblarskiej. Pozwala w szybki i łatwy sposób stworzyć wysokiej jakości, jednolite wyroby drewniane. Przy jego wykorzystaniu można również stworzyć schody, podłogi bądź drewniane elementy wyposażenia wnętrz. Klejonka wyróżnia się nie tylko dużą wytrzymałością na uszkodzenia, ale też niską podatnością na wypaczenia, pęknięcia i wyginanie. Odpowiednio pielęgnowana, przetrwa wiele lat.
Jak powstaje klejonka?
Specjaliści z firmy Limbor wyjaśniają, że proces powstawania klejonki nie jest skomplikowany. Pierwszy, najważniejszy etap dotyczy przygotowania drewna. Zadanie to polega na przetworzeniu surowca na tarcicę, tj. bloki o jednakowych wymiarach. Następnie poddaje się je suszeniu w specjalnie przygotowanych suszarniach. Odpowiedniej jakości materiał powinien charakteryzować się wilgotnością w przedziale 2 do 12%. Ważne jest również usunięcie wszelkich niedoskonałości oraz sprawdzenie jego wytrzymałości. Dopiero po ich wykonaniu można przystąpić do obróbki mechanicznej. W trakcie frezowania czoła desek powstają tzw. złącza palczaste, na które nakłada się klej. Poszczególne egzemplarze łączy się ze sobą, tworząc długie listwy i pozostawia do całkowitego wyschnięcia. Kolejny etap prac obejmuje ich odpowiednią obróbkę pozwalającą na uzyskanie materiału o identycznej grubości. Po raz kolejny wykorzystuje się klej – tym razem nakładany jest na ich bokach. Teraz następuje moment ich połączenia i ustawienia na prasie. Tak przygotowane i ściśnięte deski są pozostawiane do całkowitego wyschnięcia. W tym momencie można mówić już o gotowej klejonce.
