Czym się różni księgowość pełna od uproszczonej?

Księgowość jest ważnym elementem każdej firmy. Właściciele dużych firm muszą zastosować się do precyzyjnej i szczegółowej formy rachunkowości, ustalanej według przepisów prawa, tzw. księgowości pełnej. Małe i średnie przedsiębiorstwa mają większe pole manewru. Mogą wybrać uproszczoną postać księgowości lub samodzielnie przeprowadzać wszelkie rozliczenia.

Czym charakteryzuje się księgowość pełna?

Pełna księgowość stanowi rozbudowany system ewidencjonowania wszystkich zdarzeń finansowych. Zajmują się nią biura księgowe. Pojedynczy, niewykształcony ekonomicznie człowiek nie jest w stanie ogarnąć wszystkich zawiłości rachunkowych. Księgowość pełną mają obowiązek prowadzić spółki cywilne, handlowe, a także osoby fizyczne, spółki cywilne i spółki jawne osób fizycznych, jeśli ich przychody netto wyniosły równowartość co najmniej 2 miliony euro (w przeliczeniu na polską walutę).

Biura księgowe zajmują się przede wszystkim obliczaniem podatków i dokładną analizą sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Pracownicy prowadzą księgi handlowe, kontrolujące na bieżąco stan kapitału. Przedmiotem rachunkowości są praktycznie wszystkie obroty pieniężne: zasoby majątkowe przedsiębiorstwa, źródła finansowania, koszty, przychody i wyniki finansowe danej firmy – mówi ekspert z biura rachunkowego Dekret 24.

Księgowi biorą pod uwagę wszystkie wydarzenia finansowe, nawet transakcje bezgotówkowe. Celem jest całkowite zapanowanie nad pracą przedsiębiorstwa. Szczegółowe wyliczenia pozwalają wykryć słabe punkty w polityce finansowej, sporządzać regularne raporty pieniężne oraz dokonywać prognoz.

Jak prowadzić księgi rachunkowe?

Pełna księgowość opiera się na prowadzeniu ksiąg rachunkowych, pozwalających wyliczyć zobowiązania podatkowe. Zaliczamy do nich:

• dziennik,
• księgę główną z zestawieniem obrotów i sald kont,
• księgi pomocnicze z zestawieniem sald kont,
• inwentarz składników aktywów i pasywów.

Wszystkie wyliczenia i ewidencje biura rachunkowe prowadzą w oparciu o Ustawę o Rachunkowości. Zaksięgowanie każdej transakcji wymaga podwójnego zapisu.

Czym jest księgowość uproszczona?

Księgowość uproszczona obejmuje proste zasady gromadzenia danych finansowych. Mogą postawić na nią osoby z jednoosobową działalnością gospodarczą, a także niewielkie firmy. Owa forma rachunkowości dotyczy również stowarzyszeń, partii politycznych, związków zawodowych i fundacji. Istnieją trzy podstawowe postaci prowadzenia księgowości uproszczonej:

• Karta podatkowa – nieobowiązkowa forma, dotycząca jedynie wąskiej grupy przedsiębiorców o określonych zawodach. Według jej procedur wysokość podatku jest wyliczana od pracowników i rodzaju działalności, czyli sam podatek stanowi procentową stawkę od uzyskanego przychodu.
• Ryczałt ewidencjowany – również niedostępna dla każdego przedsiębiorcy. Polega na ewidencjonowaniu przychodów z przyporządkowaniem do właściwej stawki ryczałtu, czyli księgowi liczą jedynie podatek od przychodów. Koszty prowadzenia działalności nie mają wpływu na wysokość płaconego podatku.
• Księga Przychodów i Rozchodów – najczęściej spotykana forma ewidencji. Przedsiębiorca płaci podatek dochodowy według zasad ogólnych lub na podstawie podatku liniowego.

Księgowość uproszczona jest prostsza niż pełna. Podstawowe wyliczenia nie wymagają korzystania z profesjonalnych usług księgowych, może dokonywać ich nawet sam przedsiębiorca, niepowiązany ze środowiskiem księgowych. Owa forma rachunkowości nie daje jednak całkowitego obrazu działań finansowych w firmie. Księgowość uproszczona nie podpowie, jak najlepiej zaplanować rozwój firmy, ani nie umożliwi dokonania kompleksowej analizy pieniężnej. Jest jednak mało kosztowna.