Czym się różni księgowość pełna od uproszczonej?

Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się zawsze z koniecznością odprowadzania podatków. Dlatego przedsiębiorcy są prawnie zobligowani do zbierania informacji finansowych w formie księgowości pełnej lub uproszczonej. Na podstawie prowadzonych dokumentów oblicza się wysokość podatku, który powinien zostać uiszczony na rzecz państwa pod koniec każdego okresu rozliczeniowego.

Wymagania prawne dotyczące księgowości

Każdy przedsiębiorca musi dokonać wyboru, w jakiej formie będzie realizował księgowość. Wybór ten nie zawsze jest w pełni dowolny, ponieważ szczegółowe wymagania dotyczące rodzaju prowadzonej księgowości określone zostały w ustawach. Zatem niektóre podmioty mają w obowiązku prowadzenie księgowości pełnej – będą to spółki handlowe, cywilne i partnerskie, a także osoby fizyczne i spółki cywilne oraz jawne od osób fizycznych w sytuacji, gdy przychody tych podmiotów wynoszą ponad 2 miliony euro w obrębie roku obrotowego. W pozostałych okolicznościach pełna księgowość pozostaje dobrowolną opcją, której alternatywą jest księgowość uproszczona.

Księgowość uproszczona

W obrębie księgowości uproszczonej dostępnych jest kilka opcji do wyboru. Można zdecydować się m.in. na prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (PKPiR). Oprócz tego księgowość uproszczona może być realizowana w formie karty podatkowej oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wybór tych dwóch ostatnich rodzajów księgowości niesie za sobą pewne ograniczenia. Na przykład rozliczając się na podstawie karty podatkowej nie można prowadzić żadnej innej działalności gospodarczej czy korzystać z usług podwykonawców. Mało tego, te formy księgowości przeznaczone są dla konkretnych podmiotów. Jak wyjaśnia ekspert z biura rachunkowego K2Tax w Warszawie:

Z rozliczania się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą skorzystać wyłącznie osoby fizyczne, których przychód pochodzi z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie przekroczył progu 250 tysięcy euro w poprzednim roku podatkowym. Natomiast karta podatkowa przeznaczona jest dla konkretnych branż. W ten sposób rozliczać się mogą m.in. osoby prowadzące działalność usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, które spełniają warunki określone w ustawie.

Dlatego zdecydowanie najpopularniejszym rodzajem księgowości uproszczonej jest prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Prowadzenie PKPiR polega na ewidencjonowaniu wszelkiego rodzaju przychodów generowanych przez firmę, a także kosztów wynikających z prowadzenia działalności (zakupów handlowych, wydatków na wynagrodzenia, kosztów ubocznych).

Księgowość pełna

W ramach pełnej księgowości prowadzona jest księga główna i księgi pomocnicze, a także wykaz aktywów i pasywów oraz zestawienie obrotów i sald. Ten rodzaj księgowości wymaga specjalistycznej wiedzy i doświadczenia oraz dostępu do oprogramowania księgowego, dlatego wiąże się z koniecznością przeznaczenia większej ilości zasobów, by móc ją realizować. W tym celu można zatrudnić księgową na etacie lub zlecić zadanie biuru rachunkowemu, co niesie za sobą szereg korzyści. Outsourcing księgowości pozwala na ciągły dostęp do profesjonalnego doradztwa rachunkowego oraz zdejmuje z przedsiębiorstwa ciężar odpowiedzialności, jaki związany jest z kwestiami podatkowymi. W razie kontroli skarbowej biuro rachunkowe w pełni odpowiada za efekty swojej pracy.

Na jaki rodzaj księgowości się zdecydować?

O ile księgowość uproszczona wiąże się z mniejszymi wydatkami i jest na tyle nieskomplikowana, że można prowadzić ją samodzielnie, o tyle księgowość pełna daje przejrzysty i rozległy ogląd na stan finansowy firmy. To z kolei umożliwia stawianie rzetelnych prognoz dotyczących funkcjonowania przedsiębiorstwa i wpływa na efektywniejsze zarządzanie finansami. Pełna księgowość polecana jest każdej firmie, która dysponuje wystarczającymi zasobami finansowymi, by móc z niej korzystać.